Ώρα να ακουστεί η φωνή των αγροτών

Είναι πραγματικά θλιβερό να μη συνειδητοποιούμε πόσο βαθιά επηρεάζεται η ζωή όλων μας από όσα συμβαίνουν γύρω μας—το περιβάλλον μας, την καθημερινότητά μας, τις δουλειές μας. Και ειδικά σε έναν τόπο , όπου η αγροτική παραγωγή αποτελεί την καρδιά της τοπικής οικονομίας, η πραγματικότητα γίνεται ακόμη πιο σκληρή.

Η κατάσταση των αγροτών έχει φτάσει σε οριακό σημείο. Άνθρωποι που ξυπνούν πριν χαράξει, που καλλιεργούν τη γη και στηρίζουν ολόκληρη την κοινωνία, νιώθουν σήμερα εγκαταλελειμμένοι.

Αντί να στηριχθούν, βλέπουν πολιτικές αποφάσεις να τους πνίγουν, κόστος παραγωγής να ανεβαίνει, αποζημιώσεις να καθυστερούν και υποσχέσεις να χάνονται στον αέρα.

Κι όμως, όσοι είχαν την ευθύνη όλα αυτά τα χρόνια έκαναν πως δεν ακούν. Έστησαν ένα κατεστημένο που ευνοούσε λίγους και άφηνε τον αγροτικό κόσμο να παλεύει μόνος του. Όποιος τολμούσε να διαμαρτυρηθεί, αντιμετωπιζόταν ως “υπερβολικός” ή “τρελός”, με στόχο να φοβηθούν κι οι υπόλοιποι.

Οι αγρότες όμως δεν είναι αριθμοί. Είναι οικογένειες, είναι η βάση του τόπου. Κι όταν αυτοί λυγίζουν, λυγίζει ολόκληρη η κοινωνία.

Σήμερα πληρώνουμε τα λάθη εκείνων που κυβέρνησαν χωρίς σχέδιο, χωρίς όραμα και κυρίως χωρίς σεβασμό στους ανθρώπους που πραγματικά παράγουν.

Τα «μέτρα» που λαμβάνονται ίσως καλύψουν επιφανειακά τα προβλήματα, αλλά οι βαθιές πληγές των αγροτών—ο αγώνας, η ανασφάλεια, η αδικία—μένουν ανοιχτές.

Ε.Τ.